Friday, June 15, 2018

ಎಮ್. ಆರ್. ಕಮಲಾ - ಎಷ್ಟು ವರ್ಷಗಳಾದವೋ ?

ಎಷ್ಟು ವರುಷಗಳಾದವೋ?
ಎಷ್ಟು ವರುಷಗಳಾದವೋ
ಅಂಗಳದಿ ನಿಂತ ನೀರಲ್ಲಿ ಗುಬ್ಬಿ ಮೈಯೊದರಿ?
ಎಷ್ಟು ವರುಷಗಳಾದವೋ
ಶಾಲೆಯ ಡೆಸ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಹೆಸರ ಬರೆದು ಕೊರೆದು?
ಎಷ್ಟು ವರುಷಗಳಾದವೋ
ಹಿತ್ತಲಿನ ಹೂ ಕಿತ್ತ ಬೆರಳ ಘಮವ ಹೀರಿ?
ಎಷ್ಟು ವರುಷಗಳಾದವೋ
ಸೀದ ರಾಗಿರೊಟ್ಟಿಯ ಚೂರಿಗೆ ಬಡಿದಾಡಿ ?Image may contain: Metikurke Ramaswamy Kamala
ಎಷ್ಟು ವರುಷಗಳಾದವೋ
ಗೋರಂಟಿ ಗಿಡದೆಲೆಯ ಜಜ್ಜಿ ಅಂಗೈಗೆ ಹಚ್ಚಿ?
ಎಷ್ಟು ವರುಷಗಳಾದವೋ
ಮನೆಯೊಳಗಿಳಿದ ಬಿಸಿಲ ಕೋಲ ಹಿಡಿದು?
ಎಷ್ಟು ವರುಷಗಳಾದವೋ
ಅಕ್ಕರೆಯ ಕಣ್ಣಿನಲಿ ಸಕ್ಕರೆ ನೀರು ಹರಿದು?
ಎಷ್ಟು ವರುಷಗಳಾದವೋ
ಕಣ್ಣೊಳಗೆ ಒಂದೊಂದೇ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲ ಬಣ್ಣವಿಳಿದು?
ವರುಷಗಳೆಷ್ಟಾದವು
ನನ್ನದೇ ನಿಜ ಮುಖವ ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿ?!

ಸುಬ್ರಾಯ ಚೊಕ್ಕಾಡಿ - ನಮಿಸುವೆನು ತಾಯೇ , ಹಸಿರುಡೆಯ ಮಾಯೇ

ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಮಾತು.ಅತ್ರಿ ಬುಕ್ ಸೆಂಟರ್ ನ ಅಶೋಕವರ್ಧನರು ಮಂಗಳೂರಿನ ಹೊರವಲಯದ ತಮ್ಮ ಅಭಯಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟ ಮನೆಯೊಂದನ್ನು ಕಟ್ಟಿಸಿದ್ದರು.ಅದರ ಆರಂಭೋತ್ಸವಕ್ಕೆ ಒಂದು ಪರಿಸರಗೀತೆಯನ್ನು ಬರೆದುಕೊಡುವಂತೆ ನನಗೆ ತಿಳಿಸಿದ್ದರು.ಹಾಗೆ ಹುಟ್ಟಿದ ಹಾಡು ಇದು.ಅದನ್ನು ಆರಂಭೋತ್ಸವದಂದು ನಾನು ವಾಚಿಸಿದೆ.ಗುರುರಾಜ ಮಾರ್ಪಳ್ಳಿಯವರು ಅದಕ್ಕೆ ಸ್ವರ ಸಂಯೋಜಿಸಿ,ಹಾಡಿದರು.ಅವರ ಅಳಿಯ ಪಂ.ರವಿಕಿರಣ ಅವರಿಗೆ ಸಾಥ್ ನೀಡಿದರು.
ಈಚೆಗೆ ಅದಕ್ಕೆ ಸ್ವರ ಸಂಯೋಜಿಸಿ ತಮ್ಮಶಿಷ್ಯರಿಂದ ಹಾಡಿಸಿ ಜನಪ್ರಿಯಗೊಳಿಸಿದವರು ಉಪಾಸನಾ ಮೋಹನ್ ಅವರು..ಆ ಹಾಡು ಈಗ ನಿಮಗಾಗಿ:
*ನಮಿಸುವೆನು ತಾಯೇ..*
ನಮಿಸುವೆನು ತಾಯೇ,ಹಸಿರುಡೆಯ ಮಾಯೇ
ಜೀವಜಲವೂಡಿ ನೀನೆಮ್ಮ ಕಾಯೇ..
ಸಪ್ತವರ್ಣದ ಸೆರಗ ನೀನು ಹೊದೆದಿರುವೆ
ತಾರೆಗಳ ಪೋಣಿಸುತ ಮುಡಿಗೇರಿಸಿರುವೆ
ಹಕ್ಕಿಗಳ ಸಂಗೀತ ನಿನ್ನ ಕೊರಳಲ್ಲಿ
ಜೀವಕೋಟಿಗಳೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ.
ಕನಸುಗಳು ಕರಗುತಿವೆ ಮಂಜಳಿವ ಹಾಗೆ
ಎದುರಿಗಿದೆ ಉಸಿರಿರದ ಬಿರು ಬಿಸಿಲ ಬೇಗೆ
ಹಸುರಿರದ ಬೆಟ್ಟಗಳು ಒಣಗಿರುವ ಕಣಿವೆ
ಮೃಗಜಲದ ಕುಣಿತಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗುತಿವೆ.
ಮಾನವರ ದುಷ್ಕೃತಿಗೆ ನೊಂದಿರುವೆಯೇನು?
ಹನಿಯೊಡೆದ ಕಂಗಳಲಿ ನೋಡುತಿದೆ ಬಾನು
ಜೀವಜಲ ಬತ್ತಿದರೂ ನಿನ್ನ ಆಳದಲಿ
ಕಾಪಿಡುವೆ ನೀ ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲ ಸಹಿಸುತಲಿ.
ಅಂತರಾಳದ ಬೆಂಕಿ ಭುಗಿಲೇಳದಿರಲಿ
ನಿನ್ನ ಕರುಣೆಯ ಕೈಯ ನೆರಳು ಹರಡಿರಲಿ
ನೆಲಬಾನ ನಡುವಿರಲಿ ನೀ ಹೊಳೆವ ಕಾನು
ನಿನ್ನ ಆಸರೆಯಿರಲು ಬೇಕು ಬೇರೇನು?
- ಸುಬ್ರಾಯ ಚೊಕ್ಕಾಡಿ.

ಪದ್ಮಾವತಿ ರಾವ್ - ನಾವು ಸಂಧಿಸದೆ ಹೋಗಿದ್ದರೆ { ಅನುವಾದ - ಭಾರತಿ . ಬಿ. ವಿ }

ನಾವು ಸಂಧಿಸದೆ ಹೋಗಿದ್ದರೆ
Had We Not
(ಪದ್ಮಾವತಿ ರಾವ್ ಅವರ ಕವಿತೆಯ ಅನುವಾದ)
ನಾವು ಸಂಧಿಸದೆ ಹೋಗಿದ್ದರೆ...
ನಾವು ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರೀತಿಸದೆ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ
ಆಗ ಸುಲಭವಾಗುತ್ತಿತ್ತು,
ಜಗತ್ತಿನೊಡನೆ ವ್ಯವಹರಿಸುವುದು
ತುಂಬ ಸುಲಭವಾಗುತ್ತಿತ್ತು
ಮತ್ತು ಅದರಂತೆ ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಬದುಕಲು.
ಒಬ್ಬರೊಡನೆ ಒಬ್ಬರು
ಕಳೆಯದ ಆ ಸಮಯ
ಈ ನಮ್ಮ ಕಲ್ಪನೆಗೂ ನಿಲುಕದ
ಪ್ರೇಮವನ್ನು ನಮಗಾಗಿ ಉಳಿಸುತ್ತಿತ್ತೇನೋ.
ಆಗ ನೀನಿಲ್ಲದ ಬದುಕನ್ನು
ಬದುಕುವುದೂ ಸುಲಭವಾಗುತ್ತಿತ್ತೇನೋ.
ನೀನು ನನ್ನನ್ನು
ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಎಳೆದುಕೊಳ್ಳದಿದ್ದರೆ,
ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಹಕ್ಕೊತ್ತಾಯಿಸದಿದ್ದರೆ
ಆಗ ಸುಲಭವಾಗುತ್ತಿತ್ತು...
ಸರಿಯಾಗಿ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ, ಅವರವರ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗುವುದು ಸುಲಭವಾಗುತ್ತಿತ್ತು,
ಒಂದೇ ಎಳೆತಕ್ಕೆ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಂಡ ರೇಷಿಮೆಯ ರಿಬ್ಬನಿನಂತೆ.
ಇದು ಆಗದಿದ್ದರೆ
ನಮ್ಮ ಹೃದಯಗಳು ಕಾರಣವೇ ಇಲ್ಲದೆ
ಪದೇಪದೇ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧವಾಗಿ ಒದ್ದಾಡಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ
ಮತ್ತು ಸುಲಭವಾಗುತ್ತಿತ್ತು, ಜಗತ್ತಿನೊಡನೆ ವ್ಯವಹರಿಸುವುದು ತುಂಬ ಸುಲಭವಾಗುತ್ತಿತ್ತು,
ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನೊಡನೆ ಸಾಗಿಹೋಗುವುದು ಕೂಡ...
Had we not met...
Had we not loved each other
It would have been easy,
Ever so easy
To deal with the world
And live its worldly ways.
Time unspent
With each other
Might have spared us
This love beyond compare.
It would have been easy then
To live without you.
Had you not pulled me
Close to you,
Had your eyes not demanded faith
It would have been easy...
Rather easy to go one's way
Like a silken ribbon untied with just one pull.
Had this not happened
Our hearts might not have wallowed in restlessness
For no apparent reason at all
And it would have been easy, ever so easy
To deal with the world
And get on with life....